
'Ja, is prima,' reageerde ik op het voorstel van Jaimz om samen op een kamer te gaan. Wat schaapachtig keek ik hem even met een beginnende lach rond mijn lippen aan. Ik was hierheen gekomen om een soort vakantie te vieren, maar vrienden maken hier was ook wel iets wat ik zou kunnen gaan doen. Alhoewel, wilden mensen vrienden worden met iemand als ik? Ach ja, ik zag het wel. We hadden elkaar pas net ontmoet.
Er kwam nog een jongen binnen. Hij zag er niet uit als iemand die in dit land woonde. Hoorde hij bij de groep? Of was het een rondreiziger of toerist op zoek naar een slaapplek of gewoon wat water? Ik lachte maar kleintjes naar hem en liet de rest het woord doen. Hij stelde zich voor als de conciërge in dit huis. Als je de conciërge was, vroeg je toch niet of hier een zwembad was? Het meisje met het rode haar stelde zich voor. Het leek alsof ze het verhaal van de jongeman niet helemaal geloofde, omdat ze vroeg of hij bij de groep hoorde. Ik besloot me maar stil te houden, als iemand wat aan me zou vragen of me aan zou spreken, zou ik mijn mond wel weer opentrekken. Hoe zouden de kamers eruit zien?